ایران زمین از دیرباز کانون تولید و نشر علم و عرصه پهناور شعر و ادب در جهان بوده‏ است. در زمانی که اروپا در تاریکی مطلق قرون وسطی فرو رفته بود، هر روز چهره تازه‏ای از علم و ادب در ایران زمین رخ می‌نمود. جای جای این خاک پرگهر خاستگاه دانشمندان، فلاسفه، شعرا و عرفایی بوده که هر کدام به تنهایی می‏توانستند افتخار یک کشور باشند. در این میان شهرهایی بودند که سهم بیشتری در زایش و پرورش این بزرگان داشتند. از جمله شهر توس که زادگاه بیشترین و بزرگترین مفاخر علمی و فرهنگی و ادبی این سرزمین است. بزرگانی چون حکیم ابوالقاسم فردوسی، خواجه نصیرالدین توسی، خواجه نظام‌الملک توسی، امام محمد غزالی، احمد غزالی، شیخ توسی، جابربن حیان، اسدی توسی و دقیقی که هر یک در عرصه تاریخ علم و ادب جهان سرشناس هستند.